tchórzyć

tchórzyć
глаг.
• вздрагивать
• трусить
* * *
несов. трусить
+

bać się

* * *
несов.
тру́сить
Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Смотреть что такое "tchórzyć" в других словарях:

  • tchórzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, tchórzyćrzę, tchórzyćrzy {{/stl 8}}– stchórzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} postępować jak tchórz; tracić śmiałość, odwagę; ze strachu rezygnować z jakiegoś działania : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • tchórzyć — ndk VIb, tchórzyćrzę, tchórzyćrzysz, tchórz, tchórzyćrzył «postępować jak tchórz, trwożliwie, bojaźliwie; bać się, nie móc się zdobyć na działanie pod wpływem strachu» Tchórzyć przed nauczycielem, rodzicami. Tchórzyć przed publicznym występem …   Słownik języka polskiego

  • cykor czuć — tchórzyć …   Słownik gwary warszawskiej

  • cykorzyć — tchórzyć; bać się …   Słownik gwary warszawskiej

  • rak — 1. Cofać się, wycofać się rakiem (z czegoś) «odstępować, odstąpić od jakichś zamierzeń, planów, rezygnować, zrezygnować z nich; tchórzyć, stchórzyć»: Tymczasem rząd rakiem wycofał się z oferty korzystnych dla Rosji redukcji broni atomowych w… …   Słownik frazeologiczny

  • chować — ndk I, chowaćam, chowaćasz, chowaćają, chowaćaj, chowaćał, chowaćany 1. «kłaść, umieszczać w miejscu zakrytym, zamkniętym, osłoniętym, bezpiecznym; przechowywać» Chować pieniądze do portfela, chustkę do kieszeni. Chować listy w biurku, bieliznę w …   Słownik języka polskiego

  • głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

  • kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… …   Słownik języka polskiego

  • siebie — (D.), CMs. sobie, B. siebie a. się, N. sobą 1. «zaimek zwrotny, wskazujący na identyczność dopełnienia z podmiotem» Widział siebie w lustrze. Nie widzę siebie w tej roli. Nie dopuszczał nikogo do siebie. Nie dał robić z siebie pajaca. Bronił się… …   Słownik języka polskiego

  • tchórzenie — n I rzecz. od tchórzyć …   Słownik języka polskiego

  • pękać — 1) Popadać w panikę, być przerażonym, tchórzyć Eng. To panic; to be frightened, scared, or cowardly 2) Tracić kontrolę emocjonalną; popadać w załamanie nerwowe Eng. To begin to lose control of one s feelings; to begin to suffer an emotional or… …   Słownik Polskiego slangu


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»